“Mijn baas is homo en alleen ik weet dit”

“Mijn baas is homo en alleen ik weet dit”

Oke.. dit is echt super naar. Ik begon als secretaresse maar kreeg er steeds meer taken bij en dat ging allemaal goed. Mijn baas en ik lagen volledig op 1 lijn en konden het erg goed met elkaar vinden. Wat in het begin nog was “Ga je nog iets leuks doen het weekend” werd “en hoe was je date? Of “Hoe beviel de coke?” Nou ja niet iets wat je met je werkgever deelt.

Mijn werkgever is een knappe vent van 43 getrouwd en 3 kids van 15, 12 en 8. Zijn vrouw komt regelmatig op kantoor en kan niet anders zeggen dat een een knappe, intelligente vrouw is en vooral bijzonder aardig. Wel merkte ik aan mijn baas dat hij steeds vaker wegliep als hij telefoontjes kreeg en veel vaker aan het lachen was wanneer hij een appje kreeg.

We hadden samen een overleg gepland en zoals de huidige techniek het nu toelaat kan je appjes ook op je computer zien. Midden in het overleg werd mijn werkgever gebeld over een belangrijke opdracht wat veel geld op zou leveren. Normaal bleef hij zitten maar er zat nog een andere collega in dezelfde ruimte dus liep weg. Ik zat zoals gewoonlijk naast hem en het whatsapp toontje klonk op de pc. Automatisch kijk je: Jelmer: “ik heb je gemist en wat was het fijn om je gister weer in me te voelen” Euuh pardon? Ik kreeg een hoofd waar je u tegen zegt en mijn collega vroeg of er iets was. Nee nee stamelde ik, denk de overgang. Op dit moment kwam mijn baas weer binnen en liep nietsvermoedend naar zijn pc. BINGO hij zag exact hetzelfde wat ik zag en keek mij verontrustend aan. Beëindigde per direct de vergadering en vermelde hierbij dat de opdrachtgever nu even prioriteit had

Daar zat ik… Jelmer… knappe vent wel, maar mijn baas… homo? En zo een leuke vrouw? En nu? Moet ik nu liegen allerlei vragen spoken door mijn hoofd. Mijn baas stamelde dat dit absoluut niet de bedoeling was en dat dit niet voorstelde. Ik zocht naar de juiste woorden maar vond ze niet

Onze band werd anders, ik vertrouwde hem niet maar merkte dat hij meer zijn best deed voor mij, een lunch een bos bloemen omdat ik mijn werk zo goed deed en noem maar op. Zocht er niet meteen wat achter want het was ook achterlijk druk op werk wat resulteerde in dat ik thuis ‘savonds ook nog bezig was.

Ook de betreffende avond dat ik thuis nog even doorging zodat ik het weekend lekker vrij was kwam ik erachter dat ik een document miste wat nog op kantoor lag. Gelukkig woonde ik dichtbij en was het een kleine moeite om het even op te halen. Toen ik aankwam was ik al geïrriteerd, zijn ze nu weer vergeten het licht uit te doen, dit is nu al de zoveelste keer. Afijn, het zal, papieren pakken, flesje rood open en nog even door. Ik had inmiddels mijn spullen gepakt en toen klonk er een enorm gekreun vanuit de werkkamer van mijn baas. Mijn gevoel ging alle kanten op, wel kijken of weglopen maar ja mijn nieuwsgierig aagje wou kijken. En op het moment dat ik de deur open deed keek ik recht in de ogen van mijn werkgever die voorovergebogen op het bureau lag met Jelmer erachter.

 

Wat nu? Wat moet ik doen?

You may like