Ingezonden door; Anoniem
Namen zijn i.v.m. privacy vervangen
Ik, 36 jaar, getrouwd en moeder van 2 kinderen van 9 jaar en 5 jaar oud. Wat wil je nog meer zou je zeggen?
We hebben het ook super fijn samen, ondernemen veel met de kinderen in het weekend, hebben leuke vrienden, maar ons seksleven… die is simpel gezegd gewoon echt saai. We knuffelen zeker, kruipen lekker tegen elkaar aan en seks hebben we regelmatig. Naja het is 3 keer met je ogen knipperen en meneer rolt er vanaf. Dan is het slaap lekker schat! Gelukkig hebben we wel de relatie dat we dit bespreekbaar kunnen maken, maar helaas is er nog niks veranderd. Ik heb hem nogmaals geconfronteerd met het feit dat ik het heel fijn vind om de liefde met hem te bedrijven, maar dat het ook een pleziertje voor mij zou moeten zijn. Ik wilde meer passie en genot voor langer dan 5 minuten. Mijn man snapte het, we zouden er aan gaan werken maar eerlijk? Het werd er alleen maar slechter op. “Zo worden de kinderen wakker” of “het was weer een lange dag”. En mijn humeur werd er niet beter op en droomde steeds vaker van andere mannen. Bloedstollende seks, sexy pakjes en gewoon keiharde seks.
Donderdagochtend het is altijd haasten en dus ook altijd rennen naar school. Maar daar stond hij, deze knappe verschijning had ik nog nooit gezien! Nadat ik de kinderen gedropt had, ging ik toch even polshoogte nemen wie deze vreselijk mooie man was en waarom hij mij nog nooit opgevallen was. Het was echt toeval want donderdag is altijd mijn man zijn papa dag. Dus iedere donderdag behalve deze bracht altijd dan de kinderen naar school. Mijn hoofd draaide overuren, mijn dromen werden intenser, hoe zou het zijn om met deze man seks te hebben?
Weekje later; waarin het voorheen rennen en vliegen was om op tijd op school te komen was ik nu extra vroeg opgestaan, ik trok een sexy rokje en shirtje aan en maakte mezelf net wat extra op. En ja hoor, ik had beet. Ik was verbaasd hoe snel dit kon gaan. Al snel belandde ik op papadag bij hem in bed. Het was intens, het was heftig, het was spannend, het kon niet. Ontdaan ging ik naar huis, was dit nodig? Moest ik dit nu echt doen? Ik probeerde hem de week erop te ontwijken, ik wilde deze gevoelens niet, ik wilde seks, dat was alles. Helaas ging ik weer voor gaas en de week erop, en erop. Ik voelde me heerlijk, vond het thuis een stuk gezelliger en de kinderen werden er ook leuker op.
Het was weer donderdag. We zouden dit keer afspreken bij mij thuis omdat zijn vrouw onverwachts thuis was. Prima maar ik moest wel even snel nog wat opruimen en zorgen dat de boel een beetje toonbaar was. Alhoewel ik me afvraag hoeveel hij daarvan zal zien. Hij had van te voren al appjes gestuurd, dus de sfeer die zat er al goed in. Het duurde dan ook niet lang voordat de kleding overal lag en ik naar een hoogtepunt gebracht werd. Totdat… “Mama de meester was ziek, dus we zijn naar huis gestuurd omdat er niemand anders was”. Nee, nee.. was dit echt waar? Stond mijn zoon nu naast ons terwijl ik op het punt sta, naja stond voor die explosie. Het was in een klap klaar. Ik keek met een rood hoofd mijn zoon aan en zei; wat vervelend schatje, ga anders even naar boven en dan gaan we zo samen lunchen. Intussen was Richard zijn kleren al aan het verzamelen en stond al bij de voordeur om weg te gaan. Ik was in shock. Wat nu? Wat moest ik doen? Hij is 9 jaar oud maar hij weet echt wel wat hij gezien heeft. Moest ik het gesprek met hem aangaan of het laten in de hoop dat hij het zou vergeten? Er gingen weken voorbij en er werd niks over gezegd. Ik voelde wel dat hij iets afstandelijker was, maar dit kon ook mijn gevoel zijn. Ik sliep slecht, lag nachten wakker, had Richard niet meer gezien en we ontweken elkaar op het schoolplein. Dit moest stoppen. Oké, het was leuk, ik had dit even nodig maar realiseerde me zo dat het gras bij de buren zeker niet groener is.
Toen kwam het moment. Het moment dat mijn zoon tegen mij zei; “mama, ik weet wat je gedaan hebt, dit was niet papa. Hij had maar 1 vraag en ik geloof dat mijn hart barste; ”mama hou je nog van papa?” De tranen stroomden over mijn wangen, het enige wat ik uit kon brengen was; ja natuurlijk lieverd zielsveel!
